Alkoholizm jest chorobą nieuleczalną i nawet kilka lat życia w trzeźwości nie chroni przed jej nawrotem. Powrót do picia nie następuje nagle i niespodziewanie, wcześniej pojawiają się symptomy zwiastujące, które pozwalają odpowiednio się przygotować i bronić przed nawrotem picia.
Detoks i terapia alkoholowa
Leczenie zaawansowanej choroby alkoholowej rozpoczyna się od detoksu, czyli odtrucia organizmu z toksyn powstających w wyniku picia alkoholu. W zasadzie jest to najprostszy etap leczenia, ale nie daje żadnych długotrwałych zmian w zachowaniu osoby uzależnionej, a to one decydują o sukcesie leczenia.
Najważniejsza jest terapia prowadzona przez psychologów i terapeutów w ośrodku odwykowym. To dzięki niej alkoholik potrafi zdiagnozować własne problemy, określić przyczyny picia i uświadomić sobie związane z tym straty. W trakcie terapii buduje od nowa swój system wartości, w którym nie ma miejsca na alkohol. W trakcie terapii uczy się także czym jest głód alkoholowy, jakie są jego objawy i gdzie szukać pomocy i wsparcia w przypadku jego wystąpienia.
Nawrót choroby alkoholowej – czym są wyzwalacze?
Alkoholizm to nie tylko uzależnienie fizyczne, ale przede wszystkim psychiczne. I to właśnie wyzwolenie się od niego jest podstawowym warunkiem sukcesu terapii. Osoba uzależniona powinna mieć świadomość, że w nawet po długim okresie trzeźwości może nastąpić nawrót choroby alkoholowej. Nie następuje on nagle, zwiastują go tzw, wyzwalacze, czyli sygnały ostrzegawcze. Terapeuci dzielą je na dwie grupy:
- wyzwalacze wewnętrzne,
- wyzwalacze zewnętrzne.
Wyzwalacze wewnętrzne dotyczą zmiany zachowania osoby uzależnionej. Najczęściej jest to strach, smutek, złość, samotność, ale także radość, euforia, sukcesy zawodowe. Wszystkie te emocje mogą przyczynić się do poczucia bezradności i sięgnięcia po alkohol, który “pomoże” rozwiązać problemy.
Wyzwalacze zewnętrzne to przede wszystkim miejsca, osoby lub sytuacje kojarzące się z piciem alkoholu w okresie uzależnienia. Oparcie się tym wyzwalaczom wymaga asertywności oraz silnej woli. Kumulacja wyzwalaczy wewnętrznych i zewnętrznych najczęściej zwiastuje nawrót choroby alkoholowej.
Fazy nawrotu choroby alkoholowej
Nawrót choroby alkoholowej nie następuje nagle, wcześniej pojawiają się sygnały ostrzegawcze. Ich właściwe rozpoznanie pozwala na szukanie pomocy u terapeutów i grupach wsparcia.
- Pierwszą fazą jest faza zaprzeczenia. Trzeźwy alkoholik zaczyna martwić się o siebie, ale równocześnie zaprzecza, że ma problem i martwi się.
- Kolejna faza to unikanie rozmowy na temat zmian zachodzących w zachowaniu, bardzo często dochodzi do zachowań obronnych w przypadku jasnego postawienia problemu przez osobę trzecią. Osoba zagrożona nawrotem alkoholizmu stara się odwrócić swoją i innych uwagę od problemu. Koncentruje się na problemach innych osób.
- Faza trzecia to faza kryzysu. Następuje w niej zwątpienie we własne możliwości, tunelowe widzenie, stany depresyjne, zwątpienie we własną sprawczość.
- Faza czwarta to okres demobilizacji, poczucie narastania problemów i braku sposobu na ich rozwiązanie. Często pojawia się poczucie bezradności oraz myślenie życzeniowe.
- Kolejną fazą jest okres dezorientacji. Pojawia się irytacja na znajomych, napady złości, problemy z pamięcią, trudności w radzeniu sobie z emocjami i stresem.
- Faza szósta to depresja przejawiająca się apatią, nieregularnym odżywianiem, kłopotami ze snem. Często pojawiają się myśli samobójcze oraz chęć sięgnięcia po alkohol, który “rozwiąże” problemy.
- Faza siódma i ósma to utrata kontroli nad zachowaniem i jej uznanie. Coraz częściej uzależniony wykazuje zobojętnienie wobec problemów, odrzuca wszelką pomoc. Stopniowo ogranicza kontakty z grupami wsparcia AA, by ostatecznie je zerwać.
- Faza dziewiąta to poczucie bezradności i braku wyboru. Nasilają się myśli samobójcze lub wzmaga się chęć sięgnięcia po alkohol, który może “rozwiązać” wszystkie problemy.
- Ostatnim etapem jest powrót do picia. Początkowo jest ono kontrolowane, towarzyszy mu poczucie winy i wstyd, które jednak szybko znikają. Alkoholik traci kontrolę nad swoim nałogiem i wraca do dawnego picia.
Ryzyko nawrotu choroby alkoholowej wpisane jest w jej charakter. Najważniejszą rolę odgrywa terapia, która przygotowuje na okresy kryzysowe i uczy jak sobie z nimi radzić. Najważniejszą rolę odgrywa przekonanie, że można liczyć na pomoc terapeutów i innych osób, które przechodziły przez podobne problemy. Nawrotu choroby alkoholowej nie da się pokonać w samotności, nie wolno wstydzić się prosić o pomoc.
Artykuł sponsorowany